2 X - Wspomnienie św. Aniołów Stróżów
W tym czasie uczniowie przystąpili do Jezusa z zapytaniem: «Kto właściwie jest największy w królestwie niebieskim?» On przywołał dziecko, postawił je przed nimi i rzekł: «Zaprawdę, powiadam wam: Jeśli się nie odmienicie i nie staniecie jak dzieci, nie wejdziecie do królestwa niebieskiego. Kto się więc uniży jak to dziecko, ten jest największy w królestwie niebieskim. I kto by przyjął jedno takie dziecko w imię moje, Mnie przyjmuje. Strzeżcie się, żebyście nie gardzili żadnym z tych małych; albowiem powiadam wam: Aniołowie ich w niebie wpatrują się zawsze w oblicze Ojca mojego, który jest w niebie.
Mt 18, 1-5. 10
Matko
mojego Pana, dziś przypominasz mi o Aniołach – towarzyszach mojej drogi;
opiekunach, którzy ani na krok nie zostawiają mnie, bym przypadkiem nie uraził
swej nogi o kamień – kamień lęku, niewierności, grzechu. Przypominają o sobie
cichym szeptem sumienia, słowem człowieka obok, myślą dobrą czy pragnieniem
zgodnym z wolą Syna Twojego. Dziś widzę, że muszę znaleźć w sercu tę dziecięcą
przyjaźń z Aniołem Stróżem, odmawiając modlitwę najprostszą: Aniele Boży… Maryjo, dziś przychodzę do
Ciebie jak dziecko do Matki, prosząc, byś pozwoliła mi usiąść obok Ciebie,
potrzymać Twoją dłoń w swojej dłoni; i jak Aniołowie w niebie wpatrują się w
oblicze Ojca – tak ja razem z Tobą dołączę do Aniołów i popatrzę na Ojca mojego
i Twojego Syna.
rozważania pochodzą z książki "Kawa z niebem"
Komentarze
Prześlij komentarz