Wielu już starało się ułożyć opowiadanie o zdarzeniach, które się dokonały pośród nas, tak jak nam je przekazali ci, którzy od początku byli naocznymi świadkami i sługami słowa. Postanowiłem więc i ja zbadać dokładnie wszystko od pierwszych chwil i opisać ci po kolei, dostojny Teofilu, abyś się mógł przekonać o całkowitej pewności nauk, których ci udzielono. W owym czasie: Powrócił Jezus mocą Ducha do Galilei, a wieść o Nim rozeszła się po całej okolicy. On zaś nauczał w ich synagogach, wysławiany przez wszystkich. Przyszedł również do Nazaretu, gdzie się wychował. W dzień szabatu udał się swoim zwyczajem do synagogi i powstał, aby czytać. Podano Mu księgę proroka Izajasza. Rozwinąwszy księgę, znalazł miejsce, gdzie było napisane: "Duch Pański spoczywa na Mnie, ponieważ Mnie namaścił i posłał Mnie, abym ubogim niósł dobrą nowinę, więźniom głosił wolność, a niewidomym przejrzenie; abym uciśnionych odsyłał wolnymi, abym obwoływał rok łaski Pana". Zwinąwszy księgę, oddał słudze i usiadł; a oczy wszystkich w synagodze były w Niego utkwione. Począł więc mówić do nich: "Dziś spełniły się te słowa Pisma, które słyszeliście".
Łk 1, 1; 4, 14-21
Bóg posłał Ciebie, Jezusie, abyś głosił Dobrą Nowinę ubogim. A ja jestem jednym z nich. Bóg posłał Ciebie dla mnie? Jestem ubogim, bo mimo mojego bogactwa tutaj na ziemi, czuję się tak, jakbym nic nie miał. Jestem więźniem siebie samego, swoich pożądliwości, opinii innych, a Ty, Jezu, dzisiaj obiecujesz mi wolność. Jestem uciskany każdego dnia przez grzech, wyrzuty sumienia, zarzuty innych, a Ty dziś mówisz mi, że obwołujesz rok łaski również dla mnie. Tak bardzo zależy Ci na mnie – troszczysz się o moje serce, bo nie chcesz mojej śmierci, ale nawrócenia. Zaprosiłeś mnie do swojego Kościoła poprzez sakrament chrztu, dzięki któremu stałem się dzieckiem Boga. I dzisiaj, z głębi serca mojego, dziękuję za tak ogromne dary Twojej łaski, Chryste. Nie daj mi nigdy, Panie, zapomnieć o Kościele; dozwól, bym wzrastał w nim „w mądrości i łasce”. Pozwól mi, Jezu, na nowo odkrywać, że Kościół jest również dla mnie Matką najdroższą i życiem mojego życia. I naucz mnie, proszę, zawsze do Kościoła powracać jak do Matki.
Kościół jest matką
i jest jak stara matka
modląca
doświadczona życiem
bardzo cierpliwa
miłością czekającą
ludzie z niej się śmieją
czasem z niej drwią
mówią że nic nie rozumie
ale i tak do niej wrócą
z siniakami na sercu
po krople na wieczność
Jak mądrze przekonywał Jan Paweł II moje serce, gdy mówił, powołując się na słowa św. Cypriana: „Należy (…) nie tylko nazywać Kościół Matką, ale szanować go i służyć mu, gdyż «nie może mieć Boga za Ojca, kto nie ma Kościoła za Matkę»”. Pragnę być wierny słowom Twoich świętych i całym sercem kochać Kościół, który jest widocznym znakiem Twojej miłości do mnie. I zawsze pragnę do Kościoła wracać „z siniakami na sercu po krople na wieczność”.
ks. Marek Chrzanowski FDP
rozważania pochodzą z książki "Kawa z niebem"
Komentarze
Prześlij komentarz