Przyzwyczaił się

Kiedy wróciliśmy z Wiktorówek już było wiadomo, że zaraz zacznie się burza. Kiedy pojawił się grad pomyślałem, że spełnił się czarny scenariusz. Czarny scenariusz jednak postanowił zaskoczyć najstarszych górali i nas, trochę naszego gospodarza, a zupełnie zaskoczył synoptyków.

"Misia Łapa" to bardzo piękny pensjonat w Bukowinie Tatrzańskiej. To nie jest kryptoreklama. To jest reklama! Tylko taka z wdzięczności.

Sam pewnie bym tam nie trafił. Mój budżet też nie pozwoliłby na takie luksusy. Z moimi upodobaniami raczej wylądowałbym na tzw. "glebie" w schronisku. Oobecność rodziców wiele zmienia.

Stylowe, ale oryginalne wnętrza, wygodne meble, wiele udogodnień oddanych do naszej dyspozycji - wszystko to i tak nic w porównaniu z gospodarzem. Ale mnie człowiek zadziwił!

Grad dudnił coraz mocniej po drewnianej podłodze tarasu. Bryłki jakby robiły się większe. Coś mnie tknęło! Samochód.

Złapałem za kluczyki i pobiegłem na dół nie mając żadnego pomysłu na to, gdzie go schować. Gospodarz powiedział, że może mi otworzyć garaż, tylko nie ma prądu, więc musi pójść sam, przez grad. Ok. Poleciałem po kurtkę, a potem, ot, tak, w sandałach, spodenkach, biegiem po zasypanych schodach. Głowę zasłaniałem ręką, z sandałów wysypywałem grudy, aż dopadłem do auta. Widoczność słaba, ale gazem pod dach. Garaż trochę za mały, szczęście, że miał daszek nad wjazdem. W ostatniej chwili.

Z nieba poleciały pociski takiej wielkości, że nie mieliśmy odwagi wyjść spod dachu. Wszystkie auta na parkingu zostały uszkodzone. Blacha powyginana jak wytłoczka od jajek, szyby pobite - nawet Chrysler gospodarza nie wytrzymał tego.

Powiedział mi, że cieszy się, że mógł mi pomóc uratować samochód. Szczęka mi opadła. Jego auto stało na dworze, a on biegał tu i z powrotem, żeby mi ratować samochód. Szukał brezentu, bo bagażnik nie mieścił się do środka.

Zajmuje się na co dzień nasiennictwem. Dwa lata pracował, żeby tej jesieni otrzymać nasiona z wyhodowanych przez siebie roślin. Parę minut gradu i dwa lata pracy poszły... wiecie gdzie. "Już się przyzwyczaiłem do powstawania. Ciągle muszę zaczynać od nowa." Uśmiechał się. Znalazł nawet jakieś pozytywy w całej sytuacji. "Już wiem, którędy spływa najwięcej wody, już wiem, gdzie przecieka odwodnienie domu; to się poprawi."

 Zadzwonił do żony. "Kochanie, nie wychylaj nosa z budynku. Kolega ksiądz pomaga mi wylewać wodę z przedsionka"... Trochę mi było wstyd na widok tego człowieka. Niezła lekcja bycia chrześcijaninem! Dzięki Boże.

Pensjonat Misia Łapa udostępnia mieszkańcom ekspresik do kawy na cartridge, których zapas gospodyni uzupełnia codziennie. Kawa jest niezła. Nie jest kwaśna, ale też brakowało w niej tej przyjemnej, kawowej goryczy. Spodziewałem się, że z takiego ekspresu kawa musi być wodnista. Mile mnie zaskoczyło, że okazała się dużo gęstsza, faktura prawie aksamitna. Woda, niezbyt smaczna sama w sobie, trochę psuła mi smak, ale nie aż tak, żebym się nie napił. Za to ludzie, z którymi tą kawę piłem sprawiali, że mógłbym bez grymaszenia wypić rozpuszczalkę. Na smak dobrej kawy ma też wpływ miejsce, w którym się ją pije. Tak, ludzie i miejsce sprawiają, że kawa smakuje inaczej. Trzeba zobaczyć widok, jaki mieliśmy z naszego tarasu w pogodne dni! Zdecydowanie polecam takie picie kawy.