Przez 26 lat nie mieli z nim kontaktu. Jest to dramat chłopaka, który wszystkim chciał powiedzieć, że nie jest rośliną. "Czekałem na swoją wielką chwilę". Zdążył przeżyć śmierć ojca, rozstanie z ukochaną osobą, odrzucenie przez wiele bliskich osób i wielki zawód osamotnienia, ale nikomu nie mógł powiedzieć, co czuje, poskarżyć się, wykrzyczeć.
Mam nadzieję, że już wszyscy wiedzą o co chodzi. Mimo wózka, mimo porażenia czterokończynowego, mimo wszystko "Chce się żyć", mimo wszystko "dobrze jest". I warto to zobaczy w kinie, bo pierwszy raz w naszej kinematografii udało się pokazać ten temat "od środka".
Pierwsza lekcja tej opowieści jest dla chrześcijanina genialna. Moje "wielkie" problemy są małe. Patrzę na zmagania tytułowego bohatera, na jego codzienne problemy, jak na coś przygniatającego. To są ciężary o wiele większe niż moje własne, a on daje radę, nie podaje się!
Bawi i wzrusza do łez. Takim tekstem reklamy zachęcają do oglądania. Coś w tym jest.
Okiem starych wolontariuszy patrzyliśmy na ten film. Dziwiliśmy się światu, który nie rozumie, o co chodzi Mateuszowi. Dziwiliśmy się sobie, że się tak nie wzruszamy, jak inni na sali. Denerwowaliśmy się na widok manipulującej wolontariuszki, czy neptycznej opiekunki...
Seksualność jak ikona.
Mateusz zdobywa sympatię większości widzów od początku. Ale "swój" staje się, gdy "gapi się na cycki". Jakie to normalne, nasze, ludzkie. Równy gość. Przybija piątkę z ojcem, wali pięścią w stół, gdy nie może już wytrzymać, ale najbardziej przekonuje do siebie właśnie tą fascynacją. Zachwyt gwiazdami i nocnym niebem schodzi na drugi plan. Cycki, cycki, cycki... Czemu reżyser tak zaplanował te proporcje? Bo niby jak tu się utożsamiać z bohaterem, który jest tak strasznie inny? Może to tani chwyt, może zwyczajnie taka jest prawda. Sam nie wiem. W kontaktach, spotkaniach, a szczególnie w pracy z niepełnosprawnymi widziałem już niejedno, więc zdziwiony nie jestem. Reżyserowi też pewnie nie ma się co dziwić.
Ogólnie daję trzy filiżanki. Mocne, ale nie espresso. Film daje nam czas na długie delektowanie się obrazem i prowokuje do refleksji bez szokowania. Cappuccino.
Komentarze
Prześlij komentarz